Christchurch - Το πέταγμα της πεταλούδας

Το τρομοκρατικό χτύπημα του Christchurch της Νέας Ζηλανδίας ( 15/3/2019 στις 13:30) με τους 49 νεκρούς, εχει ομοιότητες με το εξ ισου αποτρόπαιο χτύπημα του ακραίου εθνικιστή Άντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ με τους 77 νεκρούς στην νησο Ουτογια της Νορβηγίας το 2011. Και οι δυο χώρες ελέγχουν ενεργειακά αποθέματα και κρατιώνται σε σχετική απόσταση από το Σχέδιο Δρασης εφαρμογής της Παγκοσμιοποίησης. Η διαφορά τους είναι πως η Νέα Ζηλανδία ναι μεν ανήκει στην Βρετανική Κοινοπολιτεία, αλλα εχει συνάψει ισχυρές εμπορικές συμφωνίες με την Κίνα ενώ φαίνεται πως καποια αμερικανικά ενδιαφέροντα θελουν να “κλειδώσουν” την εκμετάλλευση των ενεργειακών της αποθεμάτων. Θα έλεγα επίσης πως έχει και στοιχεία από το τρομοκρατικό χτυπημα του McVeigh του 1995 στην πολη Οκλαχόμα των ΗΠΑ που ειχε αφενός ένα θρησκευτικα μεσιανικό αλλα και αφετέρου αντι-κρατικο χαρακτήρα.

Αφου σημειώσω πως το ονομα της πολης της Νέας Ζηλανδίας στην οποια έγινε το χτυπημα εχει και την συμβολική του σημασια (ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ), στο άρθρο μου αυτό θα επιχειρήσω χρησιμοποιώντας την αστρο*χαρτο*γραφία να εξηγήσω τι κρυβεται πίσω από αυτό το χτύπημα.

Η γεωστρατηγική κατάσταση στην Ωκεανία

Η Νεα Ζηλανδια μπορεί να είναι μια Χώρα στην άκρη του Κόσμου πλην όμως διαθέτει τεράστια αποθεματα πετρελαιου και φυσικου αερίου στην Ανταρκτική (Ross Sea) την έρευνα για την αξιοποίηση των οποίων έχει αναλάβει η αμερικανική Exxon Mobil, ενώ οι Νεοζηλανδοι έχουν επίσης φροντίσει να κανουν εξαιρετικές εμπορικές συμφωνίες με την Κίνα. Πέρα από αυτό η Νέα Ζηλανδία είναι μέλος της Βρετανικής Κοινοπολιτειας και ενώ ο χάρτης του 1852 (Ανεξαρτησια) μας δινει μια συνολικά καλή εικόνα για τις σχέσεις της με την Βρετανία, ο χάρτης του 1853 (Ψηφιση Συνταγματος) μας λέει πως περιπου η Νεα Ζηλανδία είναι ετοιμη να τα σπάσει με την Βρετανία και να φύγει από την Κοινοπολιτεία (η αλήθεια είναι πως οι Νεοζηλανδοι δεν συγχωρούν την Βρετανία για το ότι μπηκε στην ΕΕ, παρόλο που στην διάρκεια της πρωθυπουργίας της Μέι φαίνεται πως οι σχέσεις των δυο χωρών επανατοποθετήθηκαν ).

Με την Αυστραλία και παρόλο που φαινομενικά οι σχέσεις είναι σε καλό επίπεδο, το καζάνι από κάτω βράζει , ειδικά και επειδή η Αυστραλία εξακολουθεί να είναι το μακρύ χέρι της βρετανικής εξωτερικής πολιτικής στην Ωκεανία και τον Ειρηνικό Ωκεανό. Συγκεκριμένα η Αυστραλία θέλει μερίδιο στα ενεργειακά αποθέματα της Ross Sea , αλλά και θέλει να έχει τον πρώτο λόγο στα της Ωκεανίας γενικότερα και ειδικότερα μέσα στην Κοινοπολιτεία – όπου εν όψει του Brexit (η και του Bremain) θα γίνει μια γενικότερη επανατοποθέτηση μέχρι το 2023 - ενώ δεν βλέπει με καλό μάτι τα ανοίγματα των Νεοζηλανδών στην Κίνα, αλλά ούτε και τον έλεγχο της διαχείρισης των ενεργειακών αποθεμάτων της Ross Sea από αμερικανικά συμφέροντα. Η ουσία είναι πως οι “Ωκεάνιες” διαφορές, ανάμεσα στις χώρες που απαρτίζουν την Ωκεανία, θα μπουν για τα καλά στο τραπέζι για επίλυση και μάλλον όχι εύκολη από το 2024 έως το 2030.

Με την παρατήρηση πως ούτε η Αυστραλία έχει δικαιώματα σε πετρελαϊκά κοιτάσματα του μεγέθους της Ross Sea, αλλά ούτε και το σχέδιο της Βρετανίας για έλεγχο των κοιτασμάτων της περιοχής των Φώκλαντς φαίνεται να περπατάει - μετά από την απόφαση του ΟΗΕ να εκχωρηθεί το νησιωτικό σύμπλεγμα στην Αργεντινή - κατά τα άλλα οι σχέσεις της Νέας Ζηλανδίας με την Αυστραλία και την Βρετανία ….είναι σε πολύ καλό επίπεδο!!!

Μια άλλη χώρα που φαίνεται να έχει σημασία για το χτύπημα είναι η Παπούα Νέα Γουινέα και ειδικότερα η πρωτεύουσα της Moresby. Η Χώρα είναι μέρος της νήσου Νέας Γουινέας, οι κάτοικοι της είναι στην συντριπτική τους πλειονότητα προτεστάντες και το άλλο μισό της Νήσου ελέγχεται από την (μουσουλμανική) Ινδονησία . Η Παπούα Νέα Γουϊνέα μέχρι το 1975 ήταν προσαρτημένη στην Αυστραλία . Από εκεί και πέρα ανεξαρτητοποιήθηκε – παραμένοντας μέλος της Βρετανικής Κοινοπολιτείας - και ανήκει στο σύμπλεγμα της Ωκεανίας . Πέρα από αυτό, η θάλασσα ανάμεσα στην Αυστραλία και την Παπουα Νεα Γουινέα είναι ένας και ίσως ο σημαντικότερος από τους διαύλους του θαλασσίου δρόμου του Μεταξιού από τον Ειρηνικό προς τον Ινδικό Ωκεανό (ΒRI : Belt and Road Initiative) . Και ίσως αυτός είναι και ο λόγος που οι Κινέζοι έχουν κάνει πολύ μεγάλες επενδύσεις στο Moresby, θέλοντας να έχουν την Παπούα Νέα Γουινέα στην σφαίρα επιρροής τους. Οι σχέσεις με την Αυστραλία έχουν περάσει από δύσκολες φάσεις – εξ αιτίας την σημασίας της Παπούα για την άμυνα της Αυστραλίας και των κινήσεων εμπορικών και επενδυτικών σχέσεων της Παπούα προς την αντίθετη κατεύθυνση - ενώ και με την Νέα Ζηλανδία οι σχέσεις πέρασαν μια δύσκολη φάση την περίοδο 2004- 2007 και από το 2008 είναι σε καθεστώς ζέστης/κρύου που οφείλεται στην έλλειψη οικονομικού και στρατηγικού ενδιαφέροντος από πλευράς Νέας Ζηλανδίας, που όμως θέλει να έχει άποψη στο έλεγχο της πλευστότητας των Torres Straight που χωρίζουν την Αυστραλία από την Παπούα Νέα Γουινέα και είναι ένα από τα περάσματα του θαλάσσιου δρόμο του μεταξιού.

Το χτύπημα του Αυστραλού Brenton Tarrant

Από αστρο*χαρτο*γραφική άποψη, το χτύπημα του Brenton Tarrant εμπλέκει τρεις πόλεις, ως πυρήνα και άλλες περιοχές του Πλανήτη που αποκαλύπτουν μαζί με τις τρεις πόλεις πυρήνα τους πραγματικούς λόγους του χτυπήματος. Οι τρεις περιοχές πυρήνας είναι το Christchurch της Νέας Ζηλανδίας – όπου έγινε το χτύπημα - η Κωνσταντινούπολη στην Τουρκία– στην οποία αναφέρθηκε ο Tarrant – και το Port Moresby πρωτεύουσα της Παπούα Νέας Γουινέας που στρατηγικά ελέγχει έναν από τους διαύλους του θαλασσίου δρόμου του μεταξιού (Torres Straight ανάμεσα στην Αυστραλία και στην Παπούα Νέα Γουινέα) .

Το χτύπημα ασφαλώς και δεν είχε σαν αιτία την παρουσία του μουσουλμανικού στοιχείου στην Νέα Ζηλανδία αφού το ποσοστό συμμετοχής των μουσουλμάνων στον συνολικό πληθυσμό δεν υπερβαίνει το 1% και δεν προβλέπεται να διαφοροποιηθεί, αλλά σίγουρα στόχευε στο μουσουλμανικό στοιχείο του χερσαίου δρόμου του μεταξιού και πέρα από το μουσουλμανικό στοιχείο της Ινδονησίας, κυρίως στα σχέδια της σημερινής Τουρκίας να αναλάβει ένα πατερναλιστικό ρόλο στον ισλαμικό Κοσμο γενικότερα και στις χώρες της Μέσης Ασίας που κατοικούνται από τουρκογενείς πληθυσμούς και είναι μουσουλμανικές (σουνίτες το θρήσκευμα).

Μια δεύτερη παρατήρηση όσον αφορά στο αστρο*γραφημα είναι πως δεν αναμειγνύεται κάποια κρατική οντότητα της κατηγορίας των μεγάλων δυνάμεων. Είναι μάλλον βέβαια όμως η συμμετοχή μεγαλο-επιχειρηματικών συμφερόντων που ενδιαφέρονται για την εκμετάλλευση του παγκόσμιου ενεργειακού πλούτου και για τον έλεγχο του παγκόσμιου δικτύου μεταφορών.

Όπως αποκαλύπτει το αστρο*χαρτο*γραφημα του χτυπήματος, αυτό αφορουσε γενικότερα τον έλεγχο του παγκοσμίου δικτύου μεταφορών - με έμφαση στους θαλάσσιους και χερσαίους δρόμους σύνδεσης της Ευρώπης με την Κίνα, αλλά και στους ποτάμιους δρόμους – και ειδικότερα οσον αφορα στο θαλασσιο περασμα αναμεσα στην Αυστραλία και την Παπουα – Νεα Γουϊνεα. Αφορούσε όμως και περιβαλλοντολογικά έργα και διαχείριση τοξικών αποβλήτων και το ποιος έχει τον έλεγχο αυτών των έργων.

Για τις συντεταγμένες της Νέας Ζηλανδίας, το αστρο*χαρτο*γραφημα του τρομοκρατικού χτυπήματος μας λέει πως η θεματολογία του έχει να κάνει με την υλοποίηση του σχεδίου της παγκοσμιοποίησης -λίγο πολύ όπως το ζούμε και στην Ελλάδα τόσον όσον αφορά στους στόχους όσον και στις μεθοδεύσεις – και τους κινδύνους που διαμορφώνονται για την Χώρα εξ αιτίας των μεθοδεύσεων αυτών για την αξιοποίηση των φυσικών της πόρων.

Οσον αφορά στην Παπούα-Νεα Γουϊνέα, ο χάρτης του τρομοκρατικού χτυπήματος μας μιλάει για συνθήκες σχεδίου παγκοσμιοποίησης /αποικιοποίησης της Χώρας και μας μιλάει για επενδύσεις που γίνονται η θα γίνουν στην Χώρα και οι οποίες επενδύσεις αφορούν κατά κύριο λόγο τον ρόλο της Χώρας στον θαλάσσιο δρόμο του μεταξιού. Μας λέει επισης πως οι επενδύσεις αυτές αφενός θα αυξήσουν το επιπεδο διαφθοράς και θα απαιτηθεί η εγκαθίδρυση μια διεθνώς αποδεκτής ηγεσίας – και με θρησκευτικά κριτήρια - που θα έχει την ικανότητα να χειραγωγεί πολιτικά την ψήφο του Λαού, αλλά και που θα χτίσει αξιόμαχες ενοπλες δυνάμεις για την προστασία των επενδύσεων αυτών.

Σε επίπεδο Κωνσταντινούπολης – στην οποία αναφέρθηκε ο δράστης του χτυπήματος –οι αστρο*χαρτο*γραφικές εξισώσεις, περιγράφουν τον ρόλο που η Τουρκία θέλει να παίξει στον χερσαίο δρόμο του Μεταξιού και στα επιχειρήματα με τα οποία η ηγεσία της Χώρας επιχειρεί να χειραγωγήσει τον Λαό, μεταξύ των άλλων παίζοντας και με το θρησκευτικό του συναίσθημα, προκειμένου να διασφαλίσει τον στρατηγικό ρόλο της Χώρας στον Δρομο του Μεταξιου, δεδομενου του ότι ο χερσαίος δρομος του Μεταξιού περνάει μέσα από χώρες με αμιγώς τουρκικό πληθυσμό. Πλην όμως αυτοί που είναι πίσω από το χτύπημα για δηθεν θρησκευτικους λογους αλλα στην πράξη για λόγους ελέγχου του χερσαίου δρομου του μεταξιου, αλλα και του Υπερσιβηρικού, δεν θελουν την Κωνσταντινούπολη στα χέρια των Τουρκων μουσουλμάνων.

Δεν θα αναλύσω εξαντλητικά την σημασία των περιοχών του πλανήτη που με βάση τον χάρτη του τρομοκρατικού χτυπήματος εμπλέκονται στο πάζλ και περιγράφουν το γιατί το συγκεκριμένο χτύπημα αφορά στον έλεγχο του παγκοσμίου δικτύου μεταφορών από συγκεκριμένα μεγαλοσυμφέροντα. Θα αναφερθώ σε κάποια σημεία του πλανήτη και στους λογούς για τους οποίους μπαίνουν στην εικόνα του χτυπήματος.

Στην Ρωσία μιλάμε για τον εναλλακτικό δρόμο του μεταξιού εκτός ελέγχου των τουρκογενών φύλων (Υπερσιβηρικός) και βλέπουμε να συμμετέχουν το Krasnokamensk στη Σιβηρια (ορυχεία Ουρανίου – όπου το αστρο*χαρτο*γραφημα μας λέει πως η στρατικοποίηση της περιοχής εμποδίζει την δραστηριότητα επιχειρηματικών συμφερόντων που ασχολούνται με την διαχείριση τοξικών αποβλήτων - το Chumican στη Σιβηρια (που φαίνεται πως θέλουν να φτιάξουν λιμάνι για μεταφορά προϊόντων και όπου το αστρο*χαρτο*γραφημα μας λέει πως η ηγεσία της χώρας επανεκτιμά τους στόχους όσον αφορά στην συγκεκριμένη περιοχή και την σκοπιμότητα άμεσης επίτευξης των στόχων στην βάση σχέσεων με ξένα επιχειρηματικά η και θρησκευτικά συμφέροντα , δηλαδή αλλαγή παραγωγικού προσανατολισμού της περιοχής), το Kotlas του Arkhangelsk Oblast ( γνωστό κάποτε για τα γκουλαγκ του και ασήμαντη ακόμα πόλη αλλά βρισκόμενη σε στρατηγικό σημείο όπου ο πόταμος Vychegda ενώνεται με τον Northern Dvina που καταλήγει στο λιμανι της Λευκής Θάλασσας Arkhangelsk και ήδη αναπτυσσεται από τους Ρώσους το σιδηροδρομικο δίκτυο Pechora και για το οποιο Kotlas οι εξισώσεις διαβαζουν: η κατεύθυνση του εθνικου προϋπολογισμού σε επενδύσεις για την προστασία της ακεραιότητας της Χώρας σε συνδυασμό με μια υπερβολική έμφαση στην πολιτική χειραγώγηση του πληθυσμού εχει δημιουργήσει μια αποτελματωμένη κατάσταση οσον αφορά την προστασία του περιβάλλοντος και αναγκάζει την ηγεσία να τροποποιήσει την νομοθεσία ώστε να προσελκύσει ξένα επιχειρηματικά συμφέροντα).

Στην Κινά όπου συμμετέχουν οι πόλεις Ζανκσου – κατ’ επανάληψη αρχαια πρωτεύουσα των Κινέζων και πολύ σημαντικό κέντρο μεταφορών της Κίνας και οπου το αστρο*χαρτο*γραφημα μας λέει πως μπορει αυτή η πολη να αποτελέσει ένα πυρήνα φιλελευθεροποιήσης της κινεζικής οικονομίας, αλλα και της πολιτικής ζωής της Χώρας – και το Ουρουμκι πρωτεύουσα της τουρκόφωνης κινεζικής πολιτείας Σιντσιάνγκ – με πλούσια κοιτάσματα ορυκτών και σημαντικός κόμβος στον χερσαίο δρόμο του μεταξιού και όπου το αστρο*χαρτο*γραφημα μας λεει πως υπάρχει ένα πολιτικο σχεδιο δρασης που αποσκοπεί στο να αλλοιώσει πληροφορίες που αφορουν σε άλλους λαούς και το οποιο σχέδιο στηρίζεται σε παραποίηση στοιχειων. Σημαντική είναι επίσης η συμμετοχή στο αστρο*χαρττο*γραφημα του συμπλέγματος των νήσων Woody – υπό Κινεζική, αλλά αμφισβητούμενη από τις γειτονικές χώρες και τις ΗΠΑ κυριαρχία, πλην όμως με μεγάλες επενδύσεις από πλευράς κινέζων ως κέντρου μεταφόρτωσης στο θαλάσσιο δρόμο του μεταξιού - και όπου οι αστρο*γραφικές εξισώσεις μας λένε πως μπορεί να δημιουργηθούν συνθήκες πολεμικής αντιπαράθεσης με γειτονικές χώρες γιατί το σοσιο-καπιταλιστικο σύστημα της Κίνας και η οικονομική ελίτ που το υπηρετεί μπορεί να επιχειρήσουν να διαβολίσουν τις γειτονικές χώρες είτε με έργα επιζήμια για το περιβάλλον (π.χ. άδειασμα στην ατόλη των τοξικών απόβλητων για να δημιουργηθεί γη) είτε χτυπώντας τες στο θρησκευτικό τους δόγμα.

Στο Αζερμπαιτζαν (Μπακου) που είναι γνωστό πως διαθέτει ενεργειακά αποθέματα και όπου εδώ το πρόβλημα είναι πως υπάρχει μια ελεγχόμενη από ξένες δυνάμεις ηγεσία που προκειμένου να διατηρηθεί στην εξουσία καλλιεργεί την ξενοφοβία και την αστυνομοκρατία αλλά και σχεδιάζει το πώς θα προκαλέσει ζημιά στους άλλους (ενθάρρυνση της τρομοκρατίας).

Στην Μολδαβία το Giurgiulesti στο τριεθνικό σημείο Ρουμανίας, Μολδάβα και Ουκρανίας που ελέγχει ένα σημείου της ροής του Δούναβη και το Τιρασπολ πρωτεύουσα της μη αναγνωρισμένης διεθνώς δημοκρατίας της Μολδαβικής Transnistria – υπό Ρωσικό έλεγχο - απ’ όπου περνάει ο Δνιστερος ποταμός που στους σχεδιασμους των παγκοσμιων μεταφορών πρεπει να είναι πλωτός και όπου τόσον οσον αφορά στην Μολδαβία όσον και στην Τρανσνιστρια το προβλημα εχει να κανει με την τοξικότητα του εδαφους και την ανάγκη του φιλτραρίσματος των αποβλήτων του Δουναβη και του Δνιστερου από τα τοξικά απόβλητα η και με την μεταφορά τους και το αδειασμα τους στον Ειρηνικο Ωκεανό.

Στη Γκανα , η Άκρα όπου οι Κινεζοι έχουν αναλάβει την εκμετάλλευση των αποθεμάτων χρυσού - όπου το αστρο*χαρτο*γραφημα μας μιλεί για αναποτελεσματικές ηγεσίες που ενδιαφέρονται για την τσέπη τους και αδυνατούν να κτίσουν αποτελεσματικά δίκτυα μεταφορών και που στο τελος αναγκάζονται να αναθέσουν σε ξένα συμφέροντα ακομα και τον εκσυγχρονισμο της σχετικής νομοθεσίας - και στο Σουδαν - όπου οι Κινέζοι θέλουν να βάλουν χέρι στα πετρέλαια του Νότου και όπου το πρόβλημα φαίνεται πως είναι η ανάγκη επαναστατικής αλλαγής της ηγεσίας προκειμενου να υπάρξει η κατάλληλη ευελιξία κυριως όσον αφορα στο θεμα της διαχείρισης των αποβλήτων και στην προστασία του περιβάλλοντος.

Στη Βραζιλία τα λιμανια Macapa και Belem της Βραζιλίας που εχουν προσβαση στον Αμαζόνιο. Εδώ το πρόβλημα είναι πως η Βραζιλία αδυνατεί να βρεί ένα επίπεδο συνεργασίας με τις γειτονικές χώρες για να υλοποίησει το έργο πλευστότητας του Αμαζονίου και για να αξιοποίησει τα ενεργειακά αποθέματα και δεν έχει τις ετοιμοπόλεμες Ενοπλες Δυνάμεις για να το επιβάλλει.

Στα Φωκλαντς που ο πόλεμος του 1983 έγινε για ενεργειακά αποθέματα και όπου με πρόσφατη απόφαση ο ΟΗΕ τα δίνει στην Αργεντινή και οι Βρετανοί, όχι μόνο δεν την αποδέχονται, αλλα υλοποιούν ένα υβριδικό πόλεμο με κατευθυνόμενες περιβαλλοντολογικές μελέτες προσπαθώντας να απαγορεύσουν την αξιοποίηση των ενεργειακών αποθεμάτων από τους Αργεντίνους.

Στην Αργεντινή και την νοτιότερη πόλη της Ushuaia στα σύνορα με την Χιλή που ελέγχει το Drake Passage ανάμεσα στην Αργεντινή και την Ανταρκτική κλπ. Οι εξισώσεις διαβάζουν μετά από μια μακροχρόνια προσπάθεια απαλλαγής από αποικιοκρατικές συνθήκες, που απέτυχαν εξ αιτίας αυτοκαταστοφικών δυνάμεων που ελέγχουν τα της Χώρας (ολιγαρχικό μοντέλο διακυβέρνησης), η Χώρα έχει μείνει χωρίς παραγωγικό ιστό και για την προάσπιση των εθνικών της δικαιωμάτων – κυρίως όσον αφορά στα ενεργειακά αποθέματα -  υπάρχει η σκέψη προμήθειας όπλων μαζικής καταστροφής.

Αφησα για το τέλος την συμμετοχή των πόλεων Ντάλλας του Τέξας και Οκλαχόμα Σιτυ της πολιτείας της Οκλαχόμα , όπου η μεν πρώτη είναι γνωστή ως έδρα του αμερικανικού πετρελαϊκού κατεστημένου η δε δεύτερη έγινε γνωστή και για το τρομοκρατικό θρησκευτικό /αντικυβερνητικό χτύπημα του 1995, αλλά είναι επίσης γνωστή και για την σοσιαλίζουσα πολιτειακή διακυβέρνηση καθώς επίσης και για την εφαρμογή της βιοτεχνολογίας στην αγροτική παραγωγή. Στην περιοχή αυτή οι εξισώσεις μας μιλούν για το χάσμα που υπάρχει ανάμεσα σε μια συγκεκριμένη επιχειρηματική φράξια που θέλει να δώσει ένα μεσιανικό υπόβαθρο στον ρόλο της ανακατεύοντας και το θρησκευτικό στοιχείο στις πράξεις της και η οποία φράξια βρίσκεται σε σφοδρή αντιπαράθεση με το κυβερνητικό κατεστημένο που αρνείται να υιοθετήσει το θρησκευτικό υπόβαθρο που θέλει η φράξια αυτή να επιβάλλει και που η αντιπαράθεση αυτή μπορεί να οδηγήσει και σε ανοικτή σύγκρουση.

Συμπεράσματα
Απ’ οσα προανέφερα είναι προφανές πως μιλάμε για το «πεταγμα της πεταλούδας». Δηλαδή στην προκειμένη περίπτωση, υπήρξε ένα συμβολικό χτύπημα που είχε και θρησκευτικό χαρακτήρα αλλά και γεο-οικονομικό χαρακτήρα στην λογική του ότι στην υφιστάμενη σημερα κατάσταση στον Πλανήτη τα επιχειρηματικά συμφέροντα δεν αναγνωρίζουν σύνορα και θέλουν να δρούν σε ολο τον Κόσμο.

Απ΄οσα σας ανέλυσα προκύπτει το συμπέρασμα πως το χτύπημα αυτό αφορούσε όχι μόνο στον ρόλο που το μουσουλμανικό και ειδικότερα το τουρκικό στοιχείο θέλει να παίξει στην συνδεση της Κίνας με τον υπόλοιπο Κόσμο, αλλα και στους στόχους των Κινέζων όσον αφορά στις πηγές πρώτων υλών και νομισματικής σταθερότητας τους, αλλα και όσον αφορά στον έλεγχο του νοτιο-ανατολικού τριγώνου της Ασίας καθώς επίσης και του Ειρηνικού.

Το γεγονός πως το χτυπημα αυτό δεν υποδεικνύει την ανάμειξη καποιας μεγάλης κρατικής οντότητας, αλλα αντιθετα φωτίζει μια περιοχή του πλανήτη που είναι γνωστη και για την σχέση της με τον παγκόσμιο ενεργειακό κλάδο, αλλα και την περίεργη θεοκρατική αντίληψη για την παγκόσμια κυβερνησιμότητα, υποδεικνύει και αυτούς που οπλισαν το χέρι του Tarrant για να πραγματοποιήσει το χτύπημα.